دفتر ما با سفارش بازسازی محوطه و ویلای یک باغ در یکی از دهستان های اطراف شهراصفهان به نام حیدر آباد مواجه شد .متراژحدودی باغ ۱۵۰۰ متر مربع وداری۶۰۰ مترمربع کف سازی وفضای ساخت (ویلا) بود. مابقی ۹۰۰ مترمربع آن ، فضای کاشت محسوب می شد. طبق قوانین اداری دهداری ، جهاد کشاورزی و منابع طبیعی اجازه هیچ گونه دخل وتصرفی در متراژها و ساخت اضافی نبود.

پس ازبازدید ازباغ ، مهمترین عوامل تأثیر گذار در پروژه شناسایی شد. کاج هایی به سن ۳۰ سال به تعداد ۳۰ عدد در محوطه باغ با نوع هرس خاصی بیشتر از سایر درختان میوه ،خود نمایی می کردند . مسیر تردد در راستا وامتداد کاج ها بود واین حرکت به بدترین شکل ممکن حد فاصل کف سازی و زمین زراعی را قطع می کرد  یک ساخت ویلایی وجود داشت که این ساخت در ۲ مرحله ی ساخت اولیه وبازسازی به فرم نهایی خود در آنروز رسیده بود. مرحله اول که یک سقف ودیوارهای بارکش داشتند ودر مرحله بعد در زمان بازسازی اول، به علت اضافه شدن متراژسا  شیروانی استفاده شده بود که با یک روش کاملا سنتی و غیر اصولی طراحی و به اجرا رسیده بود.

خواسته ی کارفرما در درجه اول به خود فضای ویلایی برمی گشت که متراژ آن جهت استفاده برای مهمانی های آخرهفته شان جوابگو نبود ودر نهایت خواستار اصلاح وضعیت نامناسب کف سازی بودند.پروژه پس از بازدید  ۳۰ کاج نام گرفت.

روند طراحی از طراحی فضای محیط ۳۰ کاج شروع شد. درختان کاج کاملاً در اولویت بودند تمامی مسیرها و ترددها با محوریت ۳۰ کاج بود ، مسیرهایی که در بینابین درختان کاج به هم دوخته شده بودند ساختار فضائی و تردد درون باغ را شکل داد. خطوط حرکتی نامناسب اولیه با حفظ متراژبه هم ریخت وفضاهای محیطی با کیفیت های مطلوب بدست آمد.فضایی برای خلوت کردن های تک نفره ،حال وهواهای کنج ودنج های دونفره ، فضاهای متنوع بازی کودکان ، فضاهای جمع شدن های خانواده گی در مرکزسایت پروژه و..

خطوط طراحی محیطی درکف سازی ۲ گونه بودند .یک خطوط های مجاور دیوار که در بینابین ستون ها ی دیوارهای قدیمی در حرکت بودند که خطوطی سخت و با زاویه های ۹۰ درجه فرم یک طرف کفسازی را می ساختندو دوم خطوطی که براساس امتداد واتصال کاج ها به هم وبا عکس العمل نسبت به کاج ها با شکستی براساس ابعاد و اندازه متریال آجراز عرض مسیر ها کم می کرد و  بر وجود کاج ها تأکید وفصل مشترکی را نسبت به فضاهای زراعی  قائل می شد.که نهایتاً دید ها و پرسپکتیو های مناسبی را برجای می گذاشت.

وقتی خطوط کفسازی محیط به فضای ساخت ویلا رسید براساس پایبندی به ایده اولیه وحفظ حریم درختان کاج متصل به ساختمان ویلا با حفظ گرافیک شکست خطوط کناری دیوار، تأثیر خود را در ساخت بدون اضافه کردن متراژ برجای گذاشت وحاصل این تأثیر، به وجود آمدن باکس های شیشه ای بودند که بصورت پیش آمدگی های معلق در بین درختان به متراژفضاهای داخلی می افزود ،به شیوه ای که هیچ متراژی از زمین زراعی نکاهد.در این مرحله به خاطرافزایش فضای محیط ویلا، سازه ی پیشین نیازمند تغییراتی شد که با حفظ فرم سقف شیروانی با برداشته شدن ستون ها وجابه جایی بار آن ها بر روی فریم ها ی باکس های الحاقی ،سازه ای جدید ومناسب برای ساختمان ویلا طراحی شد،که این فریم ها علاوه بر مسئولیت اصلی خود که نقش سازه ای داشت، عنصری درطراحی نما وطراحی داخلی پروژه به شمار آمد .سازه ای کاملاً نمایان درجهت هرچه بهتر نشان دادن فرم پروژه و در راستای  ایده و در امتداد خطوط شکست های کف سازی به جهت ارتباط مناسب تر با پروژه ، متریال کف از جنس آجر با طول وابعاد مختلف در نظر گرفته شد. والبته تمام مشخصات فنی آجر نیز بررسی شد تا از عواملی مانند یخ زدگی وخوردگی وشکست ممانعت گردد. زیر سازی آجر کف نیزدارای جزییات مناسبی به جهت حفظ طولانی مدت کف سازی درمحیط باغ شد. این جزییات شامل یک قالب  برای به ثمر نشستن مناسب فرم طراحی از جنس ورق گالوانیزه و با رنگ الکترو استاتیک انتخاب شد . سپس در جهت استحکام زیر سازی آجرها  از یک مش میلگرد حرارتی استفاده و سرانجام بتن زیر سازی در این قالب ریخته می شد و در مرحله نهایی نیز با متریال آجروبندکشی، کف سازی آن به پایان می رسید .دیوارهای باغ که بسیار نامناسب اجرا شده بودند پس از رفع اشکالات اجرایی ، با متریال سیمان وایجاد بافت وخطوطی در جهت حرکت کف فرش های محیط نما شدند. که آن ها نیزسهمی در به وجود آمدن پرسپکتیوهای مناسب در سی کاج را برعهده گرفتند.