خانه‌ی کودکانه؛ همان مکعب ساده با سقف شیبدار…

با ایده‌ای از خانه‌های ساده کودکانه و پاسخ به نیازهای عملکردی کارفرما فرم پروژه را در ساده‌ترین حالت ایجاد کردیم. از گذشته‌های دور در مفاهیم معماری «خانه» به‌عنوان محلی برای آرامش تعریف می‌شد. ایده‌ی خانه‌های کودکانه در راستای نایل شدن به طراحی فضایی آرامش‌بخش، نقشی مهم را ایفا کرد. چرا که یکی از راه‌های ایجاد فضاهای مطلوب از نظر روحی و معنوی، به‌کارگیری فرم‌های آشنا برای ذهن است. ما با بهره‌گیری از این ایده‌ی جذاب، استفاده‌کننده از فضا را به دنیای کودکی خود هدایت کردیم تا کمی از هیاهوهای دنیای مدرن امروزی فاصله گیرد.

در این پروژه سعی کردیم ساختار بنا را تحت تأثیر بافت متریال‌ها قرار دهیم و این‌گونه بافتار به‌وجود آمد؛ چوب، سیمان سفید، سنگ و فلز درهم‌ تنیده شده‌ و همانند تاروپود یک قالی، پوسته‌ی خارجی ساختمان را دربرگرفته‌اند. حتی اگر چشمان‌تان را ببندید و از قوه‌ی بینایی خود استفاده نکنید، کافی است تنها با انگشتان خود پیکر ساختمان را نوازش کنید؛ تنوع متریال‌ها و بافت منحصربه‌فردشان به‌راحتی قابل لمس است.

بافت تگرگی سیمان سفید، خطوط پیوسته‌ی قطعات چوب، سقف شیبدار با خطوط تکرارشونده، ایجاد شیار در سنگ پلاک، بخشی از تلاش ما برای نمایش ساختاری از جنس بافت در این بنا هستند. در انتخاب مصالح توجه ویژه‌ای به هماهنگی و سازگاری آن‌ها با محیط پیرامون‌شان شده است و متریال‌هایی که خود از دل طبیعت به‌دست می‌آیند، برگزیده شده‌اند. استفاده از چوب به تحقق هدف پیوند سازه با طبیعت کمک شایانی کرده است.

بافتار در سه سطح ارتفاعی طراحی شده است که دسترسی به آن‌ها ‌به‌واسطه‌ی یک راه‌پله که در ضلع غربی ساختمان واقع شده است، امکان‌پذیر می‌باشد. در کنار نقش عملکردی آن، سعی ما بر ارائه‌ی پله به‌عنوان یک المان جذاب و چشم‌گیر که در طراحی داخلی خودنمایی می‌کند، بود؛ عنصری شاخص که بر روی جذابیت‌های بصری فضاها تأثیر به‌سزایی گذاشته و تنها راهی برای گذر از طبقات محسوب نشود و علاوه‌بر کارکردهای بهینه‌ی آن، به لحاظ زیبایی‌شناسی به بخش جدایی ناپذیر دکوراسیون داخلی مبدل گردد.

برای طراحی راه‌پله از چوب و فولاد، دو متریالی که ترکیب جذابی را تشکیل می‌دهند و هنگامی که در کنار هم قرار بگیرند می‌توانند خوش بدرخشند، استفاده کردیم. بافت چوب و فولاد با رنگ‌های مختص به خود، تفاوت قابل‌توجهی در دیوارها و کف ایجاد و آن‌ها را از یکنواختی خارج کرده است. کف‌پله‌های مستحکم چوبی را به وسیله‌ی فولاد مهار و به سازه‌ی اصلی متصل کردیم تا ضمن داشتن جلوه‌ی ظاهری دلپذیر و گیرا، دارای استحکام و مقاومت خوبی نیز باشد و به فردی که قصد عبور از این معبر را دارد حس امنیت را القا نماید.

در طراحی فضاهای داخلی مفاهیم «خلوت و تنهایی» و «معاشرت و هم‌نشینی» و فراهم کردن بستری برای دست‌یابی به آن‌ها و همچنین تفکیک فضاهای شخصی و جمعی را مد نظر قرار دادیم. به‌گونه‌ای که اتاق‌های خواب را به‌صورت مجزا و در طبقه‌ی اول جانمایی کردیم. اختصاص یک طبقه‌ی مستقل که نیاز استفاده‌کنندگان به داشتن یک حریم شخصی را به‌خوبی برآورده می‌کند. پیرو همین رویکرد، فضاهایی نظیر سالن و غذاخوری که در آن‌ها به معاشرت و ارتباطات جمعی پرداخته می‌شود، در طبقه‌ی همکف در نظر گرفته شدند.

انتخاب متریال برای عناصر فضاهای داخلی، هم‌سو و هم‌راستا با مصالح به‌کاررفته در پوسته‌ی خارجی بنا انجام گرفته است. تنالیته‌ی رنگ‌ها در داخل و خارج هماهنگی داشته و همانند نما، شاهد کنار هم قرار گرفتن بافت‌های مختلف در داخل بنا هستیم.

بافتار، همان‌گونه که از اسم آن برمی‌آید، از درآمیختن بافت‌های متنوع و مختلف پدید آمده است.