اختصاصی پایگاه خبری فضای نو : رسانه تخصصی طراحی داخلی

اخیرا روزنامه «دنیای اقتصاد» از اجرای طرح «کلید به کلید» توسط شهرداری تهران خبر داده و به نقل از معاون شهرسازی و معماری شهرداری نوشته است که برنامه «محله سازی توسط شرکتهای ساختمانی بخش خصوصی چین در مقیاس بالای ۱۰۰۰ واحد» روی اراضی قهوه ای یا همان زمینهای ذخیره در مناطق ۹ تا ۱۶ تهران در حال اجراست.

بر اساس این گزارش، تاکید شده است که اصل برنامه شهرداری «واگذاری زمینهای ذخیره»به چینیها برای اجرای طرح موسوم به «کلید به کلید» در مناطق است و در این برنامه با تامین منابع مالی ساخت ،انتقال تکنولوژی به تهران نیز صورت خواهد گرفت.

کلید به کلید، به معنای آن است که مالک ملک کلنگی، خانه کلنگی اش را تحویل دهد و آپارتمان نو چینی تحویل بگیرد. اتفاقی که در صنعت خودرو و واگذاری خودروهای چینی شکل گرفت.

خبرگزاری «فارس» در آذر سال جاری درباره حضور چینی ها در ساخت مسکن در پایتخت گزارشی منتشر کرده و نوشته بود که این طرح یکی از تفاهم نامه های امضا شده در خصوص مسکن در سفر «علیرضا زاکانی» ، شهردار تهران به چین بوده است؛ تفاهمی که در آن مقرر شده است چینی ها به اقتضای طراحی ایرانی ها ،«شهرک سازی نوین» انجام دهند.

برخی از کارشناسان بر این باورند که چین به دلیل شرایط تحریمی در ایران از مبادلات اقتصادی در قالب تهاتر با ایران استقبال میکند و بر همین اساس هم جمهوری اسلامی ساخت استادیوم ورزشی جدید در پایتخت را نیز به شرکتهای چینی واگذار کرده است.

روزنامه دنیای اقتصاد در گزارش خود از «احتمال تولید مسکن بی کیفیت و فاقد استانداردهای اولیه » به عنوان دلیل عمده نگرانیها از واگذاری زمین به شرکتهای چینی برای ساخت و ساز یاد کرده است. یعنی مسکن مهر دیگری با عنوان طرح «کلید به کلید» در دست اقدام هست اما گسترده تر و به عبارتی با فروش تهران به چینی ها .

در حالیکه مهندسین و متخصصین ایرانی در عرصه ساخت و ساز بیکار هستند و انبوه سازان وطن در حال ورشکستگی هستند ، شهرداری تهران با چین تفاهم نامه ایی در حوزه مسکن با این کشور امضا کرده است.

در تهران ، سال ۱۳۹۰ حدود ۲۰۰ هزار پروانه ساختمانی صادر شده است در صورتیکه در سال ۱۴۰۱ حدود ۴۵ هزار پروانه صادر شده است . این یعنی ما در زمینه ی ایجاد ساخت و ساز در کشور به شدت دچار یک رکود شدیم. نکته اینجاست که چرا از نظر من معمار این رکود مهم است؟

اولین اتفاقی که در یک کشور باید بیافتد که یک کشور را به طرف رشد و توسعه اقتصادی برساند این است که حاکمیت باید مدیریت را از مالکیت جدا کند.

وقتی کشور  قبول نکند که یک ناظر و قانون گذار و سیاستگذار و مجری است اما مالک نیست نمی تواند وارد عرصه های مختلف توسعه یافتگی شود.

اگر مسکن خودش هم مهم نباشد زنجیره ی پشت آن مهم است. یعنی بزرگترین زنجیره ارزش در اقتصاد را که بخش مسکن دارد و حدود ۷۰ صنعت دیگر از این بخش تاثیر می گیرند مانند  فولاد ، سیمان ، کاشی و سرامیک و بسیاری از صنایع ساختمانی دیگر در رکود است ، چون ساخت و ساز در رکود است . اگر به بیلبوردهای سطح شهر تهران دقت کرده باشید ، فروش اقساطی لوازم خانگی ، مبل ، فرش و …پس مشاهده کرده اید . حال ساخت و سازی که زنجیره بعد از خودش هم در رکود است .