مگر کار ما معماران فقط تولید رندر است که حالا نگران هوش مصنوعی باشیم؟ برخی به شکلی حرف میزنند که انگار ما معماران راندوکار یا اخیراً مدل ساز سه بعدی بوده ایم که حالا با رشد هوش مصنوعی و تولید هزاران فریم رندر در کسری از ثانیه شغل ما نابود شود.

اولا موضوع عکسهای متشابه خواسته ها از زمان پینترست در اینترنت موجود بود و چیز جدیدی نیست. هوش مصنوعی فقط کار را برای مخاطب عام دقیقتر و دوستانه تر و اصطلاحا “user friendly” کرده است.

دوما کار ما معماران گفتگو با کارفرما ، تسهیل خواسته های او از طریق عملیات معماری و حتی در موارد درمانگری از طریق هنر معماری است. هوش مصنوعی هر قدر هم که هوشمند و دارای الگوریتمهای قوی باشد ، باید تا رسیدن به توان ذهنی و حسی انسان تلاش زیادی کند. اگر کار با نرم افزار و دیالوگ با سیستم راه می افتاد که الان کافه ها خالی از ادمهای قهوه به دست شده بودند!!!

سوما هوش مصنوعی یک مرحله از تکامل معماری است. معمار همچنان باید خود را در رأس هرم ببیند و به کارهای مهمتر بپردازد. موضوع ساخت معماری با دقت بیشتری از سوی معماران همین الان هم دغدغه است. هوش مصنوعی به ما در طراحی پایدار مطابق استانداردها که امری است بس دشوار کمک کند، ما در موضوعات متعالی تر فعال خواهیم شد. موضوع نگهداری ساختمانها ، موضوع بازسازی میلیاردها واحد مسکونی و اداری که روی کره خاکی تاکنون ساخته ایم و ده‌ها موضوع دیگر همین الان روی زمین مانده است. اگر باب مبلمان و دیگر اجزا را باز کنیم که دیگه بهتر.

شاید روزی برسد خلق طرح را هوش مصنوعی با نهایت دقت و خواست کارفرما انجام داده و کاملا فاز دو کرده و تمام مراحل پردازش اداری پروژه را نیز طی کند. یعنی تمام فاز دیزاین را انجام دهد. این خود فرضی محال است. حتی رباتهای تسلا یا بوستون داینامیکز[Boston Dynamics] ، مثل کارگران بتوانند خانه سازی کنند و بدون استراحت و چای کارگاهی(!) شبانه روز کار کنند. حتی آن روز هم یک متخصص امر باید باشد که این گجتها را مدیریت کند و پروژه را به پیش ببرد. موضوع مقرون به صرفه بودن کاربرد اینهمه ابزار در یک پروژه معماری هم به جای خود!

کسانیکه فکر میکنند معماری با هوش مصنوعی متوقف میشود و معماران بیکار ، یا هوش مصنوعی را نمیشناسند ، یا ماهیت تکنولوژی را با ابزار تکنولوژیک اشتباه گرفته اند یا هنوز معماران را نشناخته‌اند!