اختصاصی پایگاه خبری فضای نو : رسانه تخصصی طراحی داخلی
مترجم: سبا مصطفی، عضو تحریریه فضای نو
نام اثر:موزه هنرهاي كلومبا
موقعيت:آلمان_كلن
معمار:پيتر زومتور
طرح پتر زومتور برای موزه کلمبا، در واقع باززنده‌سازی فضا از طریق تغییر کاربری مخروبه‌های باقی‌مانده از کلیسایی به سبک گوتیک متأخر در شهر کلن آلمان است که طی جنگ جهانی دوم توسط نیروهای متفقین بمباران شده بود.
سکوت فضای درونی موزه، دلنشین است. تنها با سکوت است که مجال آن را می‌یابیم تا به دور از هیاهوهای زندگی روزمره خود به خلوت درونیمان رجوع کنیم و به سرگذشت مکان و مردمانی که روزگاری در آن حضور داشته‌اند، بیندیشیم.
حیاط داخلی موزه نیز که به گورستان عمومی اختصاص یافته است، حال و هوایی باستانی دارد و این امکان را فراهم می‌آورد تا بازدیدکنندگان در خاطراتشان غوطه‌ور شوند.
تجربه سکوت، گذر زمان، نور، سایه و شفافیت، پدیده رنگ، بافت، ماده و جزئیات، همگی از جمله کیفیاتی هستند در تجربه کامل معماری نقش دارند و پتر زومتور با به کارگیری این پدیده‌ها، موجبات تقویت ادراکات حسی را در باززنده‌سازی موزه کلمبا شده است.”
روزنه‌هایی که به طرزی هنرمندانه در میان آن‌ها تعبیه گشته‌اند، نه تنها چشمانِ مخاطب را مجذوب خود می‌کنند بلکه حس بساوایی او را نیز درگیر خود می‌کنند. فرد با لمس سطح گرم و ابریشمین پوسته، عواطف خویش را به فضا اعطا می‌کند و فضا نیز در ازای آن، ادراکات، افکار و تصورات او را آزاد می‌کند و تخیل‌اش را برمی‌انگیزد.
که هم‌نوایی شگرفی بین فضا و فردِ تجربه‌کننده شکل می‌گیرد؛ فرد خود را در فضا جای می‌دهد و فضا در فرد جای می‌گیرد.
قطعاتی از ساختمان پیشین کلیسا که به صورت کولاژهایی پراکنده در گوشه‌گوشه این موزه استفاده شده است، بار عاطفی و قدرت تهییج‌کننده بالایی در جهت تقویت تخیل و تصویرسازی‌های ذهنی فردِ تجربه‌کننده دارد. بیننده در ذهن خود، این پاره‌ها را به هم پیوند می‌دهد و با بهره‌گیری از قوۀ خیال خویش، تصویری از کلیسا را در ذهنش مجسم می‌کند.
شفافیت فضای درون موزه، خلوص سطوح داخلی، کف‌پوش‌های آهکی و موزاییکی، ظرافت مَفصل‌ها و اتصالات چشمگیر است. پرده‌ای نقره‌ای رنگ و لطیف که مقابل پنجره‌ها قرار گرفته است، نور ملایم سحرگاهان شهر کلن را از خود عبور داده و آن را همچون گرده‌هایی نورانی به روی اشیا و پیکره‌های موجود در فضاهای داخلی موزه می‌افشاند. از دیگر سوی، چیدمان خاص آجرهای جداره‌ها، بازی نور و سایه بی‌نظیری را در درون موزه به ارمغان می‌آورد.
دستگیره در، منزلگاه دست‌دادن و در آغوش‌کشیدن بناست و دستگیره باظرافت در ورودی موزه کلمبا، چونان دعوت‌کنند‌ه‌ای لمس‌کردنی، ما را به سوی بنا فرامی‌خواند. جداره‌های بنا، از آجرچینی اغواکننده‌ای به رنگ خاکستری گرم و روشن تشکیل شده است. ترکیب بدیع آجرکاری‌های متفاوت و سطوح متخلخل، به همراه قوس‌های به‌جامانده از کلیسای گوتیک، بسیار تأثیرگذارند؛ گویی اَشکال و سطوحِ این اثر شگرف، برای لمس لذت‌بخش چشم‌ها فرم‌دهی شده‌اند.
