اختصاصی پایگاه خبری فضای نو : رسانه تخصصی طراحی داخلی


نام پروژه: بیوتی لانژ مریم سلامات

آدرس پروژه: اهواز-کیانپارس-خیابان خرداد نبش خیابان 11

طراح: محمد ملک زاده

کارفرما: مریم سلامات

مجری: آرمان میرمرادی

عکاس: مها اله دینی

ترسیم: الناز شفیعی

مساحت پروژه: 500 متر مربع

مساحت سایت: 320 متر مربع

تاریخ شروع پروژه: مهر 1400

تاریخ پایان پروژه: خرداد 1401


مبانی طراحی :

زنان همواره به زیبایی شان توجه زیادی داشته اند، اما امروزه بیشتر درباره سلامتی، ظرافت و جذابیت همیشگی شان نگران هستند. پس طبیعتا، برای سرمایه گذاری در آینده شان شک نمیکنند، و زمان بیشتری را برای مراقبت های زیبایی و حضور در سالن های زیبایی صرف میکنند. در این راستا با توجه به زمان زیادی که مراجعین در فضا حضور دارند، ایده های نخستین طراحی با این رویکرد شکل گرفته که در کنار این موضوع که احساس مثبت و آرامش بخشی را تجربه کنند، به کمک «معماری» حس تعلق و خاطرات جمعی برانگیخته شود.

تصمیم گرفتیم که طرح را ساده، واضح، روشن و دلباز کنیم؛ و به عناصری که در بحث زیبایی شناسی و ارگونومی چهره و اندام زنان و همچنین احساس آنان از زیبایی تاثیر دارد، توجهی ویژه داشته باشیم. ایده ی طراحی سالن زیبایی با تلاش برای تداعی و کالبد بخشیدن به مفاهیم مرتبط با فرایند زیبایی و سلامتی زنان شکل گرفت. تعمق در واژگان و مفاهیم مرتبط با زیبایی‌شناسی چهره و اندام زنان، ویژگی هایی همچون: بافت دار بودن، ملموس بودن، لایه لایه بودن، ظرافت، حساسیت و انعطاف پذیری را به ذهن متبادر می نماید. با عینیت بخشیدن به این واژگان از طریق تشابه کالبدی و گاها تضادهای سنجیده، سعی بر درگیر کردن حس مخاطب با فرم های منحنی لایه لایه و در عین حال ظریف و انعطاف پذیر با الگوبرداری از عناصر هویت بخش به زیبایی زنان، شده است.

میخواستیم که دیوارها و سقف سفید یکنواخت و مستطیلی تنها چیزی نباشد که مهمانان هنگام قدم زدن و دراز کشیدن می بینند، بلکه بتوانند با چند حرکت در سر و گردنشان خطوط منحنی سقف و دیوارها را دنبال کنند. لذا در طراحی مجموعه، توده های منحنی ادامه دار و همینطور جداکننده در طول فضا پیش بینی شده است، به طور ی که هر کدام از فضاهای مستقل، درون یک پوسته منحنی به نظر برسند و مراجعین بتوانند در یک فضای با احساس سورئال و رویایی که حاکی از تمایل میهمانان به زیبایی باشد، از خدمات زیبایی استفاده کنند. درواقع با استفاده از منحنی ها، فضایی با ریتم خاص و کمی اسرار آمیز ایجاد کرده ایم و این همان حسی است که انسان ها نسبت به زیبایی دارند.

در رنگ آمیزی فضای داخلی طیفی از رنگ های روشن و آرامش بخش کرم و صورتی درنظر گرفته شده است. با وجود طاق ها و منحنی های به رنگ کرم و صورتی، مردم احساس دوری کمتری نسبت به فضا می کنند و هم چنین حس تعلق، مالکیت و امنیت ایجاد می شود. شروع فرایند طراحی (بازسازی) از لایه برداری اضافات صورت گرفت و حذف عناصر مازاد نه تنها در دیوارهای مخل عملکرد، بلکه به پوشش سقف و دیوارهای لوله های تاسیساتی نیز نفوذ کرد. قرار بر این بود که با حذف اضافات و باز کردن فضا، فرصتی برای شکل گیری پوسته های فرمال و منعطف فراهم آید. کلیت فضا به کمک این پوسته های منحنی، شکلی منسجم گرفت و در مرحله ی بعد از تعریف فضاها، با ایجاد فضاهای غیر قابل پیش بینی، تعامل انسان و فضا غنی تر شد. انحنای دیوارها و برش های لایه لایه آن، ارتباط و امتداد میان این دو دسته فضا را تقویت کرده و سیلان و در هم تنیدگی فضاها را به دنبال دارد. این دیواره ها به مثابه یک اثر هنری آن گونه که ریچارد سرا اعتقاد دارد، انسان را به کشف منحنی ها، کمان ها، قوس ها و تلاقی ها وادار می کند تا در هر لحظه، دیدش نسبت به فضا تغییر کند.

برای طراحی نمای مجموعه می خواستیم پوشش نما، به مانند لباسی زیبا، اندام (فضای داخلی) را پوشش دهد. لذا در طراحی نمای مجموعه از منحنی ها و چین های فرم لباس عروس، و یا لباس های مجلسی زنان ، الگوبرداری شده است.

در ارزیابی پس از ساخت مجموعه سالن زیبایی، مشتریان و میهمانان از تغییرات فضایی، به خوبی استقبال کردند. به گفته بهره برداران، فضاها ی جدید در کنار افزایش حس تعلق (تصاویر ذهنی پیشین)، تجربه های تازه ای را در اختیار میهمانان قرار دادند و حسی از غرور را به کارکنان بخشیدند. این دقیقا همان هدف پروژه است: تاثیر گذاشتن بر مردم و تغییر رفتار آنها از طریق فضاها، برای یک تجربه بهتر در آینده. درنهایت میتوان گفت، در طراحی این مجموعه تلاش شده است تا با یافتن و توجه کردن به نیازها و الگوهای زیبایی شناسانه زنان، فضایی گرم، دلپذیر، و تا حدی رویایی برای آنها ایجاد کنیم.