اختصاصی پایگاه خبری فضای نو : رسانه تخصصی طراحی داخلی
خانه‌ی سان، خانه‌ایست سیال و جاری، به سان زندگی.
خانه‌ای که سراسر نرمش فرم‌هاست، گوشه‌های تیز ندارد، سطوح بدون هیچ مرزی به یکدیگر متصل شده‌اند و در نهایت گستره‌ای روان برای زندگی خلق کرده‌اند. تکثیر جوهره‌ی نرم در خانه‌ی سان، به حاضرین آرامش و سکونی می‌بخشد که در ترکیب با طاق‌نماهای تکرار شده در کالبد خانه و همچنین خلق قاب‌های دید تجربه‌ای به یاد ماندنی برای مخاطبین به ارمغان می‌آورد. «فرم منحنی» خط اصلی پروژه است که در تمام خانه تکثیر شده و در ترکیب با مبلمان مدرن فضایی مینیمال خلق کرده است. علاوه بر نرمش فرم‌ها، خانه‌ی سان ماهیت طبیعی خود را مدیون ترکیب بافت چوبی، رنگ‌های گرم و خلوص جداره‌هاست.
«خلق فضای منعطف» کانسپت اصلی طراحی خانه‌ی سان است. در این پروژه خوانش معمارانه از واژه‌ی «انعطاف‌پذیری» نرمش، خمیدگی و سهولت در حرکت بود؛ از این رو با توجه به محدودیت‌های پلان و همچنین نیاز کارفرما، که خلق فضایی نرم بدون شکستگی‌های آزاردهنده بود، تیم طراحی از خطوط دنباله‌دار منحنی استفاده کرد تا بتواند جوابگوی نیازهای متنوع فضاها باشد.
اما خطوط منحنی تنها به فرم اصلی و لبه‌ی جداره‌ها محدود نمی‌شود و در طراحی بازشوهای قوسی‌شکل، طاق‌ها، تخلل‌ها، کابینت‌ها، عناصر دکوراتیو و مبلمان نیز به کار رفته است. بازی نور و سایه و تکرار سطوح منحنی جریانی آزاد و کنجکاوانه در فضای داخلی ایجاد کرده که این کیفیت‌ها علاوه بر خلق یک واحد ساختمانی پویا، تعادل و یکپارچگی بصری را به کالبد خانه بخشیده است. در حقیقت حضور کاربر در خانه، حضوری فعال است و ارتباط میان انسان و معماری ارتباطی زنده.
در پلان اولیه‌ی پروژه، پیش از بازسازی، سلسله‌مراتب فضاهای خصوصی، نیمه‌خصوصی و عمومی خوانایی نداشت. طراحان با اضافه کردن دیواره‌های منحنی به هسته‌ی میانی پلان، علاوه بر تعریف ورودی، تفکیک مشخصی از بخش خصوصی و عمومی ارائه داده و محدوده‌های دنجی خلق کردند که در تعامل با طاق‌های متخلل و آویزهای نوری، توانستند این پوسته‌های کاذب را به نقاط عطف بصری خانه تبدیل کنند. در اتاق‌های خواب، به دلیل محدودیت پلان و معضلات دیداری ناشی از گوشه‌‌ی تیز، طراحان امتداد خطوط منحنی را از فضای عمومی به درون فضاهای خصوصی کشانند، در نهایت توانستند به چالش‌های مذکور پاسخ داده و هویتی یکپارچه ایجاد کنند؛ همچنین با تکرار جزییات نرم در کمدها، دستگیره‌ها و مبلمان اتاق‌های خواب فضا را تلطیف کرده و خلوتی جذاب خلق کردند.
تزریق رنگ متضاد با زمینه به آشپزخانه ماهیتی اغراق‌آمیز به فضای عملکردی بخشیده است که آن را به‌عنوان بخش میانی و مفصل ارتباطی فضای خصوصی و عمومی، معرفی کرده و همچنین جذابیتی بصری به آن بخشیده است. تکرار این رنگ در سرویس‌های بهداشتی و حمام‌ها وحدتی در فضاهای تَر ایجاد کرد.
در پایان، طراحی منعطف خانه‌ی سان توانست از نظر بصری فضا را گسترش دهد. استفاده‌ی صحیح از خطوط منحنی، گردش و جریان بصری را در فضای داخلی تقویت کرده، بخش‌های عملکردی را به خوبی از یکدیگر تفکیک می‌کند و در عین حفظ ارتباط‌های فضایی به هر فضا ویژگی منحصر به خود بخشیده است.
