#یادداشت_سردبیر
پرش از روی ستاره‌ها: به بهانه برگزاری مسابقه‌ای محدود و بزرگ مقیاس اما با حضور و دعوت از معماران جوان زیر چهل سال

مسابقه محدود بد نیست. برخی آثار و خواسته‌های کارفرما مسابقه را هل می‌دهد به سمت محدود شدن. کار با ستاره معماران و تصاعد برندها نیز بد نیست. اما اینکه تمام مسابقات محدود و بزرگ مقیاس را به ستاره بازی اختصاص بدهیم قطعا اشتباه است.

اساس مسابقه، کشف استعدادهای نو است. در کشور ما گاهی این فرضیه سرنگون می‌شود. اما فراموش نکنیم مسابقه‌ی برج شهیاد را کسانی برگزار کردند که خود بهترین مونومنتالیستهای عصر خود بودند. آنها با گشاده دستی فرصت را به جوانان دادند و حسین امانت ظهور کرد.

اساس رسانه نیز کار با استعدادهای نو است. در ایران بدلیل عملکرد غلط قبلی مجلات معماری، اگر بتوان آنها را به زحمت رسانه خواند، ستاره بازی مرسوم شده بود.

این تفکر لنقدر نهادینه است که گاهی رسانه زیر انتقاد است: چرا فلان نفر در رویدادهای شما نیست!؟نماد خالص شوآف شدن برخی رویدادها…گویی اعتبار رویدادها به حضور برخی و تعداد نفرات شده است نه خروجی علمی و کیفیت ارتباطاتی آن.

هنگامی که کارفرما و تیم مدیریتی برج باغ حس خوب که خود از اساتید و فارغ التحصیلان دانشگاهی معتبر و صاحب کسوت علمی هستند، برگزاری مسابقه را به ما ارجاع دادند، بلافاصله موضوع را به سمت اعطای فرصت به جوانان معمار شیفت کردیم. خوشبختانه پیشنهاد ما موافقت شد و امروز نخستین مسابقه معماری محدود و بزرگ مقیاس اما با حضور جوانان در حال برگزاری است. امیدوارم مسابقات بعدی راه ما را ادامه دهند و بصورت عمومی، آزاد و ملی کار را به جوانان بسپارند. زیرا قطعا بچه‌های خوب فراتر از هفت دفتری هستند که ما دعوت کردیم.

ما از قصد اطلاع رسانی این مسابقه را قبل از داوری و اعام نتایج شروع کردیم تا این پیام را به مخاطبین بدهیم که نتیجه و شخص برنده مهم نیست. این اعتماد کارفرما، شجاعت داوران و جسارت جوانان است که

مسابقه #برج_باغ_حس_خوب باید الگو و تکرار شود.

شکر تو که پیر دیر و ترسا که شود
یا معتکف مسجد الاقصی که شود
تا آخر کار ز آتش بوته عشق خالص
که برون آید و رسوا که شود
(کاشیکاری کمتر شناخته شده مسجد شیخ لطف الله)