اختصاصی پایگاه خبری فضای نو : رسانه تخصصی طراحی داخلی آناهیتا شهیم


نام پروژه: ویلای سفید

طراح: پدرام ایزدی بروجنی

شرکت مشاور: ای زی استودیو

سال ساخت: ۱۳۹۸

عکاس: استودیو اد

*تقدیر ویژه در دومین فستیوال معماران و کارفرمایان

*تقدیر شده در سیزدهمین جایزه‌ی معماری و معماری داخلی ایران-بخش مرمت و بازسازی

پروژه ویلای سفید با ماهیت بازسازی شکل گرفته است؛ چرا که ساختمان موجود به همراه بخش های عمده استراکچر در باغ ۸۳۰ متری حفظ و تقویت شده و تنها بخش هایی به آن اضافه شده است، تا عملکرد آن را بهبود بخشیده و با حداقل هزینه و امکانات، حداکثر بهره وری را در اختیار کاربر قرار دهد. در این پروژه کارفرما خواهان یک ویلای آخر هفته برای به فراموشی سپردن دغدغه ها و خستگی های روزهای عادی و فضایی برای برگزاری مراسم خصوصی یا ایونت های غذایی بوده است. بنابراین طراح می بایست فضایی هارمونیک بین درون و بیرون را ایجاد می نمود تا ضمن حفظ محرمیت (مناسب با فرهنگ بومی منطقه)، تعامل درخوری بین فضای درون و بیرون ایجاد گردد.

طراح این پروژه توانسته است از وزش بادهای مطلوبی چون گلبادهای تابستانی (باد خراسان) که از شمال شرق وزیدن می­گیرند و قدرت بادهای جنوب غرب به­سود پروژه بهره­برداری کرده و با استفاده از تکنولوژی تهویه متقابل کار را به نفع کارفرما تمام کند.

در اینجا با یک پروژه زمینه­گرا مواجهیم که ضمن گرته­برداری از معماری بومی منطقه­ای که در آن ایجاد شده، روایتی امروزی از بادگیر را به تصویر کشیده است و با تلفیق مناسبی از فرم و عملکرد بهترین راه استفاده از انرژی در معماری را به کار بسته است.

قرار گرفتن حمام در ضلع جنوبی و پوشاندن کامل بخشی از این ضلع با یک عملکرد خدماتی، شاید اقدامی غیر منطقی به نظر برسد. اما با دقت در این بنا با کاربری ویلا متوجه می­شویم که چطور می­توان با شکستن کلیشه­ها رخدادهای بهتری را رقم زد. در اینجا حمام مانند یک عایق حرارتی عمل می­کند که مانع از مواجهه بدنه اتاق خواب با فضای بیرونی شده و تعادل حرارتی در دو فصل گرم و سرد سال را به دنبال خواهد داشت. برای دستیابی بهتر به این هدف کلیه دیوارهای بنا و سقف اتاق خواب نیز به صورت دوجداره اجرا شده­اند. می­دانیم که این اقدام موجب راکد ماندن هوای بین جداره­ها و کاهش تبادل حرارتی می­شود. بر همین اساس ارتباط درون و بیرون بنا و حفظ درونگرایی فضای خصوصی آن مورد توجه قرار گرفته است.

کمی آن طرف­تر در فضای خارجی طرح شاهد وجود استخری هستیم که ضمن برقراری دیالوگ مناسبی با بنا، وظیفه خود را نیز به عنوان یک تصفیه کننده و مطبوع گرداننده هوا انجام می­دهد. استخر موجود ظرفیتی معادل ۸۰.۰۰۰ لیتر آب داشت که با تقلیل حجم آن به ۲۴.۰۰۰ لیتر، هم به صرفه­جویی در مصرف آب کمک شده و هم از باقیمانده فضای آن به عنوان فضایی دنج و دلنشین برای گردهم­آیی خانواده پایین­تر از سطح زمین (در ارتفاع -۱۸۰) سانتیمتر در فصول مختلف سال بهره برداری شده است. این فضا با بهره بردن از گودی موجود از باقیمانده فضای استخر، نقطه عطف دل انگیزی در طرح ایجاد نموده است. انتخاب شیشه به عنوان متریال مناسب برای بدنه بیرونی آن باعث می­شود حرارت ذخیره شده آفتاب در طول روز، در هنگام شب به خارج از آن هدایت شده و دمای این فضا را در فصول مختلف سال معتدل نگه دارد.

جهت­گیری استخر در مسیر بادهای تند جنوب غرب است، و محصور شدن آن توسط حاشیه سبز پیرامونی تا حد قابل توجهی از شدت آن می­کاهد و موجب تصفیه هوا می­شود. پس از آن بادی که از این حاشیه عبور کرده از روی آب استخر می­گذرد و در مواجهه با روزن ورودی ساختمان (پنجره­ها) با شناشیرهای تعبیه شده روی آن مواجه می­شود تا یک بار دیگر فیلتر شده و عملکردی مشابه با کولر آبی را با فرآیندی طبیعی به اجرا درآورده و به درون ساختمان هدایت کند. به این ترتیب کاربر فضا با مطبوع­ترین هوا در گرمترین روز سال مواجه خواهد شد.

در ضلع شمالی بنا، محفظه نیمه­بازی تعریف شده که ترجمه­ای نو از فضای نارنجستان در معماری ایرانی است؛ در همین ضلع بادگیری با تمام مشخصات بادگیرهای ایرانی، بدون نیاز به اجرای فرم متعارف و سنتی آن تعبیه شده که آن نیز روایتی امروزی از این عنصر کارآمد است. در این وجه باد مطلوب شمال شرق بعد از عبور از بادگیر وارد این محفظه با سبزینگی چهارفصل شده و با عبور از میان شاخ و برگ گیاهان معطری چون اقاقیا موجب تلطیف و مطبوع شدن هوای وارد شده به خانه می­گردد.

رویکرد ساخت این پروژه بازیافت با چرخه بسته بوده، تا بتواند ضمن صرفه جویی در هزینه، فرهنگ الگویی را برای ساخت و ساز در منطقه ایجاد کند. حداکثر استفاده از آجر، بلوک­های سیمانی و مقاطع فلزی موجود در بنای قدیمی، به میزان قابل توجهی از هزینه ها کاسته و بهترین عملکرد را با کمترین هزینه در اختیار مالک قرار داده است. نوع دیگری از صرفه جویی هزینه را می­توان در اقدامات طراح برای بهینه سازی مصرف سوخت جستجو کرد. استفاده از اندود بتن برای پوشش بدنه­های خارجی به میزان قابل توجهی جذب گرما را کاهش داده و در جهت اعتدال هوا کمک کننده است. از سوی دیگر استفاده از آجر برای بدنه­های داخلی ضمن اینکه فضا را از مزیت ظرفیت بالای حرارتی بهره­مند می­کند، گرمی و صمیمیت فضا را برای یک خانواده ایرانی با زندگی در اقلیم کویری که آجر حس آشنایی دیرینه را برای آن تداعی می­کند، به دنبال خواهد داشت.

لینک سایت : www.pedramezadi.com