اختصاصی پایگاه خبری فضای نو : رسانه تخصصی طراحی داخلی آناهیتا شهیم
نام پروژه: ویلای سفید
طراح: پدرام ایزدی بروجنی
شرکت مشاور: ای زی استودیو
سال ساخت: ۱۳۹۸
عکاس: استودیو اد
*تقدیر ویژه در دومین فستیوال معماران و کارفرمایان
*تقدیر شده در سیزدهمین جایزهی معماری و معماری داخلی ایران-بخش مرمت و بازسازی
پروژه ویلای سفید با ماهیت بازسازی شکل گرفته است؛ چرا که ساختمان موجود به همراه بخش های عمده استراکچر در باغ ۸۳۰ متری حفظ و تقویت شده و تنها بخش هایی به آن اضافه شده است، تا عملکرد آن را بهبود بخشیده و با حداقل هزینه و امکانات، حداکثر بهره وری را در اختیار کاربر قرار دهد. در این پروژه کارفرما خواهان یک ویلای آخر هفته برای به فراموشی سپردن دغدغه ها و خستگی های روزهای عادی و فضایی برای برگزاری مراسم خصوصی یا ایونت های غذایی بوده است. بنابراین طراح می بایست فضایی هارمونیک بین درون و بیرون را ایجاد می نمود تا ضمن حفظ محرمیت (مناسب با فرهنگ بومی منطقه)، تعامل درخوری بین فضای درون و بیرون ایجاد گردد.
طراح این پروژه توانسته است از وزش بادهای مطلوبی چون گلبادهای تابستانی (باد خراسان) که از شمال شرق وزیدن میگیرند و قدرت بادهای جنوب غرب بهسود پروژه بهرهبرداری کرده و با استفاده از تکنولوژی تهویه متقابل کار را به نفع کارفرما تمام کند.
در اینجا با یک پروژه زمینهگرا مواجهیم که ضمن گرتهبرداری از معماری بومی منطقهای که در آن ایجاد شده، روایتی امروزی از بادگیر را به تصویر کشیده است و با تلفیق مناسبی از فرم و عملکرد بهترین راه استفاده از انرژی در معماری را به کار بسته است.
قرار گرفتن حمام در ضلع جنوبی و پوشاندن کامل بخشی از این ضلع با یک عملکرد خدماتی، شاید اقدامی غیر منطقی به نظر برسد. اما با دقت در این بنا با کاربری ویلا متوجه میشویم که چطور میتوان با شکستن کلیشهها رخدادهای بهتری را رقم زد. در اینجا حمام مانند یک عایق حرارتی عمل میکند که مانع از مواجهه بدنه اتاق خواب با فضای بیرونی شده و تعادل حرارتی در دو فصل گرم و سرد سال را به دنبال خواهد داشت. برای دستیابی بهتر به این هدف کلیه دیوارهای بنا و سقف اتاق خواب نیز به صورت دوجداره اجرا شدهاند. میدانیم که این اقدام موجب راکد ماندن هوای بین جدارهها و کاهش تبادل حرارتی میشود. بر همین اساس ارتباط درون و بیرون بنا و حفظ درونگرایی فضای خصوصی آن مورد توجه قرار گرفته است.
کمی آن طرفتر در فضای خارجی طرح شاهد وجود استخری هستیم که ضمن برقراری دیالوگ مناسبی با بنا، وظیفه خود را نیز به عنوان یک تصفیه کننده و مطبوع گرداننده هوا انجام میدهد. استخر موجود ظرفیتی معادل ۸۰.۰۰۰ لیتر آب داشت که با تقلیل حجم آن به ۲۴.۰۰۰ لیتر، هم به صرفهجویی در مصرف آب کمک شده و هم از باقیمانده فضای آن به عنوان فضایی دنج و دلنشین برای گردهمآیی خانواده پایینتر از سطح زمین (در ارتفاع -۱۸۰) سانتیمتر در فصول مختلف سال بهره برداری شده است. این فضا با بهره بردن از گودی موجود از باقیمانده فضای استخر، نقطه عطف دل انگیزی در طرح ایجاد نموده است. انتخاب شیشه به عنوان متریال مناسب برای بدنه بیرونی آن باعث میشود حرارت ذخیره شده آفتاب در طول روز، در هنگام شب به خارج از آن هدایت شده و دمای این فضا را در فصول مختلف سال معتدل نگه دارد.
جهتگیری استخر در مسیر بادهای تند جنوب غرب است، و محصور شدن آن توسط حاشیه سبز پیرامونی تا حد قابل توجهی از شدت آن میکاهد و موجب تصفیه هوا میشود. پس از آن بادی که از این حاشیه عبور کرده از روی آب استخر میگذرد و در مواجهه با روزن ورودی ساختمان (پنجرهها) با شناشیرهای تعبیه شده روی آن مواجه میشود تا یک بار دیگر فیلتر شده و عملکردی مشابه با کولر آبی را با فرآیندی طبیعی به اجرا درآورده و به درون ساختمان هدایت کند. به این ترتیب کاربر فضا با مطبوعترین هوا در گرمترین روز سال مواجه خواهد شد.
در ضلع شمالی بنا، محفظه نیمهبازی تعریف شده که ترجمهای نو از فضای نارنجستان در معماری ایرانی است؛ در همین ضلع بادگیری با تمام مشخصات بادگیرهای ایرانی، بدون نیاز به اجرای فرم متعارف و سنتی آن تعبیه شده که آن نیز روایتی امروزی از این عنصر کارآمد است. در این وجه باد مطلوب شمال شرق بعد از عبور از بادگیر وارد این محفظه با سبزینگی چهارفصل شده و با عبور از میان شاخ و برگ گیاهان معطری چون اقاقیا موجب تلطیف و مطبوع شدن هوای وارد شده به خانه میگردد.
رویکرد ساخت این پروژه بازیافت با چرخه بسته بوده، تا بتواند ضمن صرفه جویی در هزینه، فرهنگ الگویی را برای ساخت و ساز در منطقه ایجاد کند. حداکثر استفاده از آجر، بلوکهای سیمانی و مقاطع فلزی موجود در بنای قدیمی، به میزان قابل توجهی از هزینه ها کاسته و بهترین عملکرد را با کمترین هزینه در اختیار مالک قرار داده است. نوع دیگری از صرفه جویی هزینه را میتوان در اقدامات طراح برای بهینه سازی مصرف سوخت جستجو کرد. استفاده از اندود بتن برای پوشش بدنههای خارجی به میزان قابل توجهی جذب گرما را کاهش داده و در جهت اعتدال هوا کمک کننده است. از سوی دیگر استفاده از آجر برای بدنههای داخلی ضمن اینکه فضا را از مزیت ظرفیت بالای حرارتی بهرهمند میکند، گرمی و صمیمیت فضا را برای یک خانواده ایرانی با زندگی در اقلیم کویری که آجر حس آشنایی دیرینه را برای آن تداعی میکند، به دنبال خواهد داشت.
لینک سایت : www.pedramezadi.com