اختصاصی پایگاه خبری فضای نو : رسانه تخصصی طراحی داخلی

نام پروژه: میان پَرسه بانوان (اُپال شیـ) عملکرد:عمومی شرکت، مهندسین مشاور/ دفتر معماری: گروه معماری ماد معمار/معماران: شقایق رضایی، علی اکبر اکبری همکاران طراحی: پارمیدا حکیمی ، ایمان عیسی نصیری ، مهناز نقدی ، سمیرا گلچین ، سپهر طاهری ، رومینا ایزدخواه طراحی و معماری داخلی: شقایق رضایی، علی اکبر اکبری کارفرما: مرکز تجاری اُپال مجری: بخش اجرایی مرکز تجاری اُپال (بابک شهریوری) نورپردازی: توسعه افراز هوراد مهندس تاسیسات : علی محرمی نوع تاسیسات: فن کوئل مهندس سازه: بابک شهریوری نوع سازه:فلزی آدرس پروژه: تهران، سعادت آباد، بلوار فرحزادی، میدان کتاب، مرکز تجاری اُپال مساحت زمین: ۲۵۰۰ متر مربع زیربنا: ۴۴۴۰ مترمربع تاریخ شروع- پایان ساخت: آذر۱۴۰۰- بهمن۱۴۰۱ عکاس پروژه: محمد حسین آقاجانی، الناز دولت آبادی
ایمیل:Maadarchitects@hotmail.com
اینستاگرام: MaadArchitect

میان پَرسه بانوان (اُپال شیـ)
به ‌طور کلی یکی از تفاوت‌ های بارز¬ میان مراکزخرید نوین در مواجه با بازارهای سنتی دهه¬ ی۵۰ را می¬توان اضافه شدن کاربری¬ های مکملِ بخش خرده‌ فروشی مانند بخش تفریح و سرگرمی ، بخش فرهنگی و بخش سبک زندگی اَلانه به برنامه مراکز¬خرید در دهه گذشته برشمرد.
معمولاً هر چه تعداد طبقات فروشگاهی بیشتر می¬شود، میزان جذب مخاطب به آن طبقات سخت¬تر می¬شود. بنابراین با جانمایی کاربری¬ های غیرفروشگاهی/ خدماتی آن طبقات به یک مقصد تبدیل می¬شوند.
مرکز خرید اُپال واقع در بلوار سعادت¬ آباد تهران با بخش فروشگاهی متمرکز در طبقات مختلف از سال ۱۳۹۸در صنعت مجتمع¬ های تجاری فعالیت خود را آغاز کرده است. در ابتدا کاربری طبقات ۱۳ و ۱۴ با ارتفاع ۷۰ متر از سطح زمین برای موضوع نمایشگاه و سپس پردیس سینمایی طبق سازه اصلی پروژه در نظر گرفته شده اما به دلایل مختلف از جمله میزان رقابت در سطح منطقه هیچ‌وقت عملی نشد و این دو طبقه فاقد عملکرد فعال بودند.
پس از مدت ها در سال ۱۴۰۰ با هم ¬اندیشی کارفرما و مشاور بازار به تعریف کاربری متفاوتی برای این دو طبقه رسیدیم؛ پاتوقی برای بانوان به گونه¬ ای که همزمان بتواند به بانوان متخصص در زمینه زیبایی و تندرستی واگذار شود و از سوی دیگر مخاطب را تا این طبقه به بالا کشاند.

کانسپت
سوال اصلی در شروع پروسه طراحی این بود که چطور می¬توان علی¬ رغم کاربرهای مختلف ، یک کل منسجم را دراین دو طبقه فراهم آورد؟
از یک طرف محدودیت ¬های وضع موجود پروژه موجب شد تا عناصر ثابت مانند دسترسی های عمودی ، محل پله¬ های فرار، سیستم تأسیسات مکانیکی و تهویه مطبوع را به¬عنوان ارکان اصلی طراحی در برنامه¬ریزی فضایی بشناسیم. از طرف دیگر ماهیت کاربری¬های تعریف شده می‌ بایست هم شخصیت مستقلی داشته باشند، هم هدف یکسانی را دنبال کنند.
بدین منظور ۸ واحد با کاربری ‌های مکمل در کنار هم قرار گرفتند که نیاز به خلق فضایی به عنوان فصل مشترک داشتند که موجبات گپ ¬و¬گفت زنانه را فراهم کند.

مراکز قدرت:
• مسیر پرسه زنی
سازمان¬دهی فضاهای داخلی بر پایه مسیر اتصال دهنده¬ ی لابی¬ های پله فرار و آسانسور در سه وجه طبقه شکل گرفته و با استفاده از بافت و رنگ خاص، حس دیده شدن را از بدوِ ورود به مخاطب القا می¬کند.

• دیوارهای کانسپت
در جهت حفظ حریم هر کاربری، دیوارها علی رغم نقش جداکننده¬ی درون و بیرون، مسئولیت پویایی فضا را نیز ایفا می‌کنند و فرم¬ های لطیف زنانه و رنگ¬ های شاد را به خود گرفته اند. علاوه براین در راستای حفظ حس یکپارچگی مجمّوعه ارتفاع دیوارهای کانسپت کوتاه تر از دیوارهای اصلی در نظر گرفته شد.
• فضای میانجی و تعامل
مسیرهای ارتباطی به یک نقطه تلاقی می¬رسند که به لحاظ عملکرد نقش فضای میانجی را دارند که بازیگران اصلی آن یک مبل قرمز سه وجهی در میان و پیش ورودی واحدها در اطراف آن هستند که با یکدیگر گفتمان برقرار می¬کنند. همچنین شبکه¬ای معلّق در سقف و کفسازی همسان پیش ورودی¬ها بر یکپارچه¬ سازی فضای میانی تأکید ویژه می¬نماید؛ به مثابه مرکز محله¬ ای که کسبه دورتا دور آن چیده شده اند و بخشی از اتفاقات درون خود را با دیگران به اشتراک می¬گذارند کاربر هنگام حضور و پرسه¬ زنی در مجموعه تجربه فضایی جدیدی را از یک مرکز زیبایی و تندرستی بدست می¬آورد.

“امید است که خلق این فضا سهم کوچکی در جلوه ¬گری بانوان عزیز کشورمان داشته باشد.”