مصاحبه اختصاصی با پایگاه خبری فضای نو

گزارشگر: سبا مصطفی


لطفاً خودتان را معرفی کنید؟
ملیکا عسگری سرشگ و فاطمه سادات عبیری هستیم. تحصیلات ما کارشناسی معماری است.

هنری که شما اخیرا به آن مشغول شده‌اید چیست؟

به طور کلی تولید محتوای دوبعدی و سه‌بعدی تخصصی معماری است که به شکل دیاگرام،انیمیشن،موشن گرافیک،ویدیو،… نمود پیدا می‌کند.

اسم این هنر را چه می‌توان گذاشت؟
این هنر در زیرشاخه visual art|هنرهای تجسمی دسته‌بندی می‌شود،که آن را در چهار بخش کلی دسته‌بندی کرده‌ایم:
۱- motion graphic گرافیک متحرک
۲-animation پویانمایی
۳-flat motion تصاویر دوبعدی متحرک
۴-isometric diagram|2d diagram  دیاگرام دوبعدی و سه‌بعدی مسطح بدون حرکت

نرم افزارهای مورد استفاده‌تان اغلب کدامند؟
ما به‌ طورکلی با دو مجموعه سروکار داریم. مجموعه اول نرم‌افزارهای تخصصی معماری و مجموعه دوم نرم‌افزارهای گرافیکی
مجموعه اول شامل: اتوکد، رویت، راینو، تری‌دی مکس، لومیون و…
مجموعه دوم شامل: افترافکت، فتوشاپ، ایلاستریتور و…
، که بسته به نیاز پروژه، استفاده‌ ما هم متفاوت خواهدبود.

به نظرتون علت شکل گیری چنین نیازی در جامعه معماری چیست؟
این هنر ضمن اینکه یک پروژه معماری را توضیح می‌دهد، به جای اینکه مخاطب برای فهم پروژه صرفا به مشاهده بسنده کند، باعث ایجاد یک تجربه حسی و درکی از فضا در مخاطب می‌شود. همین امر باعث تقسیم اطلاعات معماری در یک بازه زمانی کوتاه و ایجاد جذابیت برای پروژه است. استفاده روزافزون از این هنر در مسابقات،مطبوعات و رسانه‌های معماری مهر تاییدی بر این موضوع می‌باشد.

آیا معنا و مفهوم معنوی خاصی را در مجموعه آثار خود پیگیری می‌کنید یا صرفاً بصورت موردی بدنبال پیشبرد پروژه هستید؟
در حقیقت موضوعی که برایمان اهمیت زیادی دارد، ایده ابتدایی طراحی هر پروژه است.درواقع اگر پشت هر پروژه‌ای حرفی برای گفتن وجود داشته باشد، میتوانیم شاهد یک معماری قابل قبول باشیم، به این معنا که راجع به هر پروژه از ابتدا پژوهش صورت گرفته است. این هنر در واقع ما را با ایده اصلی پروژه درگیر میکند و مخاطب را وادار به مشاهده و تفکر درباره روند شکل‌گیری پروژه می‌کند. همین امر به مرور باعث می‌شود که مهم بودن ایده معماری، نه تنها میان معماران و دانشجویان بلکه در میان مردم نیز مورد توجه قرار گیرد، به این امید که شاهد معماری‌های شاخص تر و پاسخگوتر باشیم و به بافت شهری مطلوب تری دست یابیم.

فکر می‌کنم این هنر در معرفی معماری و اندیشه‌های معماران به مردم عادی هم بسیار اثرگذار باشد. درست است؟ آیا تا به حال به فکر راه انداختن یک رسانه‌ی معماری، مثلاً یک پیج اینستاگرام با عنوان مثلاً «معماری به زبان‌ ساده برای مردم» افتاده‌اید؟
در حال حاضر در میان جمع معماران، بازخورد و استقبال بیشتری داشته است؛ دلیلش هم می‌تواند این باشد که هنوز بسیاری از مردم با موضوع دیاگرام و معنی اصلی آن و مهمتر، با هدف آن آشنا نیستند؛ کما اینکه همچنان برای ترویج و تثبیت این موضوع در میان جامعه معماری نیز مسیری طولانی وجود دارد‌.
فعالیتی که ذکر کردید، در اهداف بلند مدتمان هست، اما اگر در حال حاضر اشخاص یا ارگان‌هایی باشند که از ما حمایت کنند، این کار را حتما و با افتخار پیش میبریم تا به صورت یک برند در خدمت جامعه تاثیر‌گذار معماری باشیم.

سخن پایانی شما ، هر‌چیزی که باید گفته می‌شد و جا افتاد را بفرمایید.
در ابتدا مایلیم نقدی بر فعالیت برخی رسانه‌های تخصصی معماری داشته باشیم.رسانه‌هایی که محتواهای نام‌برده را بی‌اهمیت می‌شمارند و از انتشار این مدارک در کنار مدارک دیگر پروژه خودداری می‌کنند و یا اینکه بدون ذکر منبع، به این بازنشر می‌پردازند.

مسئله دوم پاسخ به پرسشی متداول است؛ چرا این تولید محتوا باید یک فعالیت میان رشته‌ای محسوب شود؟ چرا یک گرافیست یا انیماتور پاسخ دهنده کاملی به این نیاز نیست؟
پاسخ این است که اولا همانطور که گفته شد، نرم‌افزارهای گرافیکی یکی از ابزارهای خلق این محتواها است و برای خلق و توصیف این پروژه‌ها استفاده از نرم افزارها و ابزارهای معماری و داشتن دانش معماری و آشنایی به چالش های این رشته نیز مهم است.
مسئله دوم طراحی روند و سکانس ‌های پروژه‌های متحرک است که اگر توسط یک معمار انجام شود راه حل های معمارانه و اصولی‌تری ارائه می‌شود.