اختصاصی پایگاه خبری فضای نو : رسانه تخصصی طراحی داخلی
در ادوار گذشته حکمران های هر ملت، نمایندگان خود را برای برقراری ارتباط به سایر ملل می فرستادند. انچه از کلمه سفیر واضح است، این نمایندگان با اهداف و مقاصد از پیش تعیین شده در سفر بوده و با بازگشت به سرزمین های خود، دستاوردهایی را با خود داشته اند. امروزه اما ارتباطات دیپلماتیک علاوه بر اعزام سفرا، ایجاب می کند که مکان اقامت انها پیوسته به این حضور باشد، در واقع با روانه کردن سفیر در سرزمین دیگری، معماری خود را نیز به همراه او روانه می کنیم. اعزام سفیر همچنان مراجعت او را در پی دارد اما معماری برای ماندن است که وجود یافته ، معماری به جای مانده از ما، بیانگر تاریخ، فرهنگ و اقتدار در انجا خواهد بود و تا ان زمان که هست از ما می گوید.
امروزه قواعد روابط بین الملل مستلزم حضور در سرزمین یکدیگر است. چنانچه همه ی ملل خواهان رابطه دیپلماتیک با یکدیگر باشند، در این صورت به شکل دو طرفه در سرزمین های مطبوع ، به تعداد ملت ها حضور خواهند داشت. لذا بدین شکل شمار بناهایی از این دست در سرزمین مشخص، چشمگیر خواهد بود و اهمیت خواهند یافت.
تحقق اهداف و پیگیری سیاست های کلی کشور درگذشته مهمترین فعالیت های دستگاه دیپلماسی بوده ، اما امروزه بخشی از ان فعالیت به سایر نهادهای ملی و کشوری، دولتی و غیردولتی واگذارشده است. تغییر قواعد بازی در نظام بین الملل، دیپلماسی اقتصادی، تغییر اولویت ها در منافع ملی کشورها، توسعه ارتباطات و تنوع اطلاعات و افزایش پیوندها، ظهور حرکتهای قومی و مذهبی، خروج انحصار اعمال سیاست خارجی از وزارت خارجه، افزایش نهادها و فعالان غیردولتی در عرصه ی روابط بین الملل، از جمله مواردی است که تحول و تغییر را در مفهوم دیپلماسی فراهم ساخته است.
