بهفرگشت عنوانی است که برای پروژه بازسازی و طراحی داخلی شرکت خدمات مسافرتی و گردشگری بهفرگشت ایرانیان در نظر گرفته شد. این پروژه از اواخر پاییز سال ۱۴۰۰ آغاز گردید و ظرف ۳ ماه به اجرای نهایی خود رسید. موقعیت مکانی آن در خیابان زمرد واقع در محله پاسداران تهران در یک ساختمان اداری قرار داشت و مساحت تقریبی آن  ۷۰ متر مربع به همراه ۱۰ متر مربع حیاط خلوت بود.

از خواسته های کارفرما میتوان به ایجاد کانترهای فروش برای ۴ نفر به گونه ای که در آینده امکان اضافه کردن کانتر برای دو نفر دیگر باشد، یک اتاق حسابداری برای دو نفر و یک اتاق مدیریت و محلی برای قرار دادن سرور و دستگاه های شبکه اشاره کرد.

بدین منظور ابتدا جانمایی کانترها و اتاق ها با چند الترناتیو مختلف بررسی شد و پس از انتخاب حالت ایده آل، طراحی معماری فضا در دستور کار قرار گرفت. نوع پلان و محدودیت متراژ از جمله چالشهایی بود که بایستی جهت جانمایی و چیدمان مورد بحث قرار میگرفت.

در طراحی فضای این پروژه سعی بر ایجاد فضایی باز و شفاف در عین تفکیک این فضا مدنظر قرار گرفت. ایجاد یک لاین رنگی که هم بتواند بر مفهوم مسیر و سفر دلالت داشته باشد و هم از عهده تفکیک محل انتظار مراجعان از سایر بخش ها برآید ایده اصلی طراحی بود. همچنین توجه به رنگ سازمانی شرکت و در نظر گرفتن هویت آن از موضوعاتی بود که در انتخاب رنگ و متریال نقش عمده ای ایفا میکرد. از این رو لاینی به رنگ پرتقالی در فضای اصلی کار ایجاد گردید که فرم و ابعاد آن متناسب با دیگر بخشها بود.

تفکیک اتاق حسابداری از فضای اصلی به کمک یک پارتیشن شیشه و آلومینیوم و یک کمد دوطرفه صورت گرفت.

برای اتاق مدیریت، میز مدیریت به همراه یک میز کنفرانس ۴ نفره و دیوارهایی که با کمد های مختلف با کاربردهای متنوع پوشانده شده بودند، در نظر گرفته شد. بخشی از این کمد ها به کمد سرور اختصاص یافت که در آن وسایلی از جمله یک دستگاه سرور به همراه متعلقات شبکه، یک دستگاه سانترال و همچنین دستگاه های مربوط به سیستم دوربین مداربسته و نیز دستگاه یو پی اس آنلاین به همراه ۶ عدد باتری و نیز یک گاوصندوق سایز متوسط قرار داشت.

در انتخاب متریال پروژه سعی شد از متریالی با کیفیت و دوام بالا استفاده گردد، لذا برای کفسازی از سرامیک مونوکالر استفاده شد تا بتوان طرح مدنظر را اجرایی کرد. سقف قدیمی که از رابیتس و گچ تشکیل شده بود تخریب و بجای آن از سازه سبک گالوانیزه و پنلهای گچی استفاده شد. برای مبلمان نیز از ترکیب ورق سفید سوپرمات با چوب پلای وود فراوری شده استفاده شد تا در عین سادگی و شفافیت، حس زنده بودن را نیز به کاربران منتقل سازد.

سیستم سرمایش و گرمایش متشکل از داکت اسپلیت و پکیج بود. با انتقال دستگاه پکیج از داخل سالن به حیاط خلوت و لوله کشی مجدد گاز و تخصیص انشعاب به آبدارخانه، علاوه بر بهره مندی از فضای داخلی بیشتر، تطابق بیشتری با استانداردهای ایمنی ساختمان صورت گرفت.

برای نورپردازی سالن اصلی از دولاین نور خطی توکار جهت تاکید بر مفهوم درنظر گرفته شده استفاده شد، نورپردازی کلی توسط پنلهای اس ام دی انجام گرفت و از چراغهای آویز بدنه الومینیومی به عنوان نور متمرکز و تکمیلی میزها بهره گرفته شد.

برای محوطه سازی بخش حیاط خلوت از متریال چوب پلاست استفاده شد، در دو سمت این حیاط نیمکتهایی ساخته و یک آتشدان فلزی در وسط آنها در نظر گرفته شد، همچنین برای ایجاد سبزینگی و ایجاد محرمیت بیشتر نسبت به حیاط همسایه از یک فلاور باکس طولی با گیاه خیزران بهره گرفته شد.