طراحی این پروژه با تکیه بر بستر درمانی بافتی که آنرا احاطه کرده و زمان بسیار محدود اجرا (به نسبت نوع کاربری) انجام شده است

داروخانه که اجازه تعطیلی وجود نداشت ، بکاربردن متریال های ارزان و کاربرد دوباره مصالح به کار رفته در داروخانه قبلی و استفاده از مواد بازیافتی و همچنین تاکید بر تنش زدایی، محیطی شکل گرفت که می توان گفت کلیت طرح براساس استراتژی های پاسخگو به مسائل موجود و حضور حداقل معمار صرفا برای تاکیید کانسپت زیبایی شناسی  فضایی تعریف شد.

مراجعه اغلب کاربران به محیط های وابسته ی درمانی ، تجربه ترس و استرس در محیط است که در طراحی سعی شد حضور رنگ های روشن و خنثی ، نور ملایم بدون خیرگی ، استمرار نمایش کالاهای آرایشی و بهداشتی ، تا حدامکان از محیط تنش زدایی صورت بپذیرد .

در شرایط اقتصادی موجود و رسالت معمار برای حفظ رویکرد های پایداری در طراحی و اجرای این پروژه از باکس های ام.دی.اف ، قوطی هاو فنس های فلزی ، آیتم های نوری . شیشه های موجود در ساختمان قبلی و بعضا به صورت دست دوم خریداری شده بهره گرفته شده که در بهره برداری و کاهش هزینه های ساخت تاثیربسزایی داشت.طراح با توجه به ابزارها و متریال های در دسترس تصمیم به شکل گیری بخش های مختلف پروژه و شکل دهی و سازماندهی آن می نماید.

از سوی دیگر با توجه با بافت ضعیف اجتماعی موجود درمنطقه مصالح کاربردی الحاقی هم از متریال های ارزان و در دسترس و مواد قابل بازیافت استفاده شده است .

بهره گیری از تکه چوب های باکس های بسته بندی کابل فشار قوی در ساخت صندلی انتظار و یا کاربرد لوله های داربست قدیمی و غیرقابل  استفاده در ساخت تابلوی داروخانه از مواردی هست که می توان به آن اشاره نمود.در نهایت پروسه طراحی و ساخت پروژه با حداقل هزینه و با بهره گیری از شیوه های ساخت و مونتاژ درکارگاه در بازه زمانی حدودا سه هفته اتمام و به بهره برداری رسید و با هماهنگی و برنامه ریزی فشرده  صورت گرفته ، داروخانه بدون تعطیلی فعالیت خود را در مکان فعلی ادامه داد.