خانه

مکانی برای تولد٫زندگی و مرگ . در یک جمله مکانی که در آن «حیات» جریان دارد.

مکانی که جدا از برنامه فیزیکی های روتین یک فضای سکونتی٫ کیفیت هر چه تمام تر هر یک از فضا ها مهمترین پارامتر است.

کانسپت اصلی «خانه زندگی»  نیز تحقق بخشیدن به همین مهم است که در دو لایه عملکردی و بصری خلاصه می شود.

– لایه عملکردی

تراس جنوبی مجاور نمای اصلی پروژه در بالای پارکینگ٫ فرصت خوبی برای داشتن یک حیاط خصوصی در اتاق والدین محسوب می شد. اما به دلیل مشرف بودن به خیابان و نداشتن حریم خصوصی و آلودگی صوتی بلا استفاده مانده بود.

ایجاد باغچه با ارتفاع ۱متر سرتاسر تراس٫ شبکه فلزی با ارتفاع ۴۰سانتیمتر و در انتها کنسول چوبی ۳۰سانتیمتری (جمعا ۱۷۰ سانتیمتر) راهکارهایی در جهت مسدود کردن دید عابران بود و همچنین با استفاده از فضای سبز و بازی نور و سایه ی فریم های فلزی٫ محیط تراس به دور از هیاهو شهر به فضایی دلچسب تبدیل شده است.

-برای آستانه خانه با عقب نشینی در بدنه نما و استفاده از فریم های فلزی نردبانی، پرسپکتیوی در بالای ورودی به آسمان ایجاد کردیم تا قابی از آسمان سهم پروژه ما باشد.

-ستون گذاری نامناسب بنا چالش دیگر پروژه بود. تراکم ستون گذاری در قسمت نشیمن فضای ناکارآمدی را به وجود آورده بود.

تصمیم گرفتیم تا با ایجاد منظری از یک حیاط کوچک در میان ستون ها این تهدید را به فرصت تبدیل کنیم. فضایی با حس طبیعت و سرزندگی که دید مطلوبی را در داخل فضا ایجاد کرده است.

– لایه بصری

از گیاه به عنوان نمادی از «جریان زندگی» در پروژه استفاده کردیم.

لایه سبزی که در لبه پنجره های خانه « زندگی» می بخشید و همچنین حفاظ های فلزی با گرافیکی انتزاعی از شاخ و برگ گیاهان که با بازی نور و سایه این حس را دوچندان میکنند.