خانه انجیر و گردو با زیربنایی به مساحت ۵۳۰ مترمربع در دو طبقه و زمینی به مساحت ۵۵۰  مترمربع به موازات مسیر آبشار شهر استهبان و در مجاورت باغ گردو ساخته شده است.

استهبان یکی از شهرهای شرق استان فارس و معروف به شهر انجیر می باشد و با بیش از ۲۴ هزار هکتار سطح زیر کشت، بزرگترین انجیرستان دیم جهان را دارد.

کارفرما در ابتدا قصد ساخت آپارتمان مسکونی در سه طبقه را داشت.

اما در ادامه با توجه به موقعیت قرار گیری پروژه طی جلسات مختلف،تصمیم به ساخت خانه ای تک واحدی گرفته شد که بتواند ضمن ایجاد فضایی با کیفیت، مکانی الهام بخش را برای خانواده در طول سالیان فراهم کند.

مسأله ی ارتباط با بستر و همسایگی ها و نحوه ادراک آن در محله و تاثیر متقابل با پیرامون خود، یکی از موضوعات مهم طراحی بود.

محل ساخت خانه در بافتی فقدان از ضوابط کافی شهری و مغشوش در جداره های شهری قرار داشت.

به همین دلیل تصمیم گرفتیم بدون ایجاد بنایی خودنما، حجمی ساده، درونگرا و بدون آرایه های معمول را طراحی کنیم که ضمن احترام به همسایگی ها  با حداقل بازشو به سمت بیرون از بنا، حریم خصوصی را نیز حفظ کنیم. با عقب نشینی ساختمان نسبت به مرز زمین با ایجاد فضای سبز، احترام خود را به محله ادا کردیم و همچنین تنها پنجره ی همکف رو به خیابان را درون حریم سبز جا نمایی کردیم.

عقب روی ها در اطراف بنا امکان دریافت بیشترین نور طبیعی و دید به فضای سبز حیاط را فراهم نمود.

حیاط همکف با وجود حوض آب و پوشش گیاهی به نمادی از باغ بدل شد.

با ایجاد حفره های نوری در جداره ها ضمن کنترل و مشاهده حرکت نور در طول روز، امکان دید از سمت همسایگان مسدود شد.

ایجاد فضای میانه مهمترین مساله ما بود؛ با توجه به نیاز کارفرما به فضای باز و از سویی محدودیت زمین پروژه نیاز به ایجاد فضایی که هم زمان به پاسخ گویی به نیازهای معمول،فضاهای داخلی امکان یکدست شدن با فضای بیرون و ارتباط مستقیم به حیاط را فراهم کند، وجود داشت.

شاه نشین رو به حیاط با توجه به شیب زمین با یک متر اختلاف درون زمین قرارگرفت و توسط پنجره های بازشو بزرگ برای برقراری حداکثر ارتباط درون و بیرون و عقب نشینی از کناره ها، در دل باغچه و در کنار حوض قرار گرفت.

با توجه با ایده اولیه که داشتن فضایی پرنور با امکان تهویه طبیعی بود، امکان کوران هوا به واسطه حرکت باد از سمت کوه به سمت باغ با عبور هوا از روی حوض فراهم شد. همچنین دریافت نور کنترل شده کافی از سه سمت به کیفیت این فضا افزود؛ این کیفیت مبنای توسعه این خانه قرار گرفت.

ساماندهی فضا های داخلی با در نظر گرفتن فضای خصوصی و عمومی در سطح تعریف شد.

شکست های حجم بنا ،امکان ایجاد نور گیری  طبیعی کلیه فضاهای داخلی را فراهم کرد.

تراس – ایوان درجبهه شمالی و مشرف به باغ گردو هم زمان با امکان ایجاد حریم خصوصی و بدون دید از سوی همسایگان، دید بسیار مناسبی را به باغ و آبشار فراهم کرد. همچنین به دلیل سایه مناسب در این قسمت از بنا، امکان استفاده از تراس در زمان های مختلف روز فراهم شد.