این پروژه بصورت اختصاصی در پایگاه خبری فضای نو : رسانه تخصصی طراحی داخلی منتشر میگردد
شناسنامه پروژه
دفتر/شرکت معماری
محل اجرا: تهران، ضلع جنوبغربی میدان فردوسی ، مرکز تجارت جهانی فردوسی
کارفرما: رحیمی، قاسمی
معمار: نیما میرزامحمدی [ فَضــــای فـــَـــرا تُـــــهی ][super void space]
همکاران طراحی: زهرا میرمیران
مدیر پروژه: نیما میرزامحمدی
اجرا: آرمان مهر آذین ، نیما میرزامحمدی
مدلسازی و رندرینگ: امیر محمد بروجردیها ، زهرا میرمیران
ترسیمات: امیر محمد بروجردیها
دیاگرام : امیر علی تبریزی ، نگین اصانلو، مهسا یادگاری
ارائه و گرافیک: زهرا میرمیران ، معین پور اعتماد
عکس: نیما میرزامحمدی ، امیر علی میر باقری
زیربنا: 30 مترمربع
تاریخ شروع و اتمام: بهمن و اسفند 96
اعتبار: فینالیست جایزه معماری داخلی مجله معماری و ساختمان – 1397

دفتر فضای فراتهی

نیما میرزامحمدی
مبانی نظری پروژه
يك فضاي كوچك حدودا ٣٠ متري، براي نمايش محصولات يك توليدي لباس رسمي مردانه.
– چگونه مي توان محصولاتي متنوع و رنگين را در فضاي كوچكي اين چنيني به نمايش گذاشت؟
– چطور ممكن است كه مفاهيمي از روند دوخت و تولید را در روح فضا دميد؟
– چگونه ظرافت تار و پود پارچه را در فضا تداعي كنيم؟
– چطور، زمينه اي نسبتا خنثي اما جذاب پديد آوريم؟
– آويز لباس را چطور ؟ مي شود آنرا جور ديگري ديد؟
و نور كه بايد باشد ، ولي چگونه مي توان آنرا در دل ديواره ها تنيد؟
پس ،
بتن را بر ديواره ها پوشانديم تا هم حسي از خشونت و بي پيرايگي فضاي توليدي بدهد و هم رنگي خنثي بر بستر زمينه گذارد . بعد تار و پودي پيوسته را بر ديواره ها و كف بتني نشانديم. نخي آهنين را در ميانه هاي تار و پود هاي بتني دوختيم ، البته اندكي شُل دوختيم تا آويزهاي لباس را در دل ديوار پديد آورد. سپس از درز اين دوختهاي آهنين ، نور را به فضا تابانديم ، نورهايي باريك و نافذ اما تاثير گذار. ميز را هم از امتداد همان نخهاي آهنين ساختيم و در مركز نشانديم تا گردشي روان در فضا ميسر شود.
نتيجه فضايي محجوب و آرام شد و البته گيرا، كه هم بي پيرايه و سبك است و هم مي شود سر نخهايي از ظرافت دوخت و پارچه را در آن یافت.
نقشهها و دیاگرامهای پروژه
برای مشاهدهی شکل کامل و دانلود تصاویر بر روی آنها کلیک نمایید
تصاویر پروژه
برای مشاهدهی شکل کامل و دانلود تصاویر بر روی آنها کلیک نمایید