پروژه در خارج از شهر تهران در منطقه فیروزبهرام در بستر باغی مشجر با درختان بید به منظور ایجاد فضایی خدماتی تشریفاتی برای برگزاری مهمانی و مراسم طراحی و ساخته شد . مستحدثات موجود در باغ شامل دو تالار هر کدام به مساحت ۱۰۰۰ مترمربع ، فضای اداری به مساحت ۵۰ مترمربع ، چادر برگزاری مراسم به مساحت ۷۰۰ مترمربع ،سوله و انبار بود .

باغ به سه بخش تقسیم می شد:

بخش اول پس از ورودی شامل سوله های اجاره داده شده به کاربری های مختلف برای انبار، ساختمان نگهبانی و موتورخانه بود .

بخش دوم شامل تالارها و ساختمان اداری موجود به سبک کلاسیک با سازه سوله و چادر برگزاری مراسم بود .

بخش سوم شامل فضای پارکینگ ،اتاق کارگران و باغ میوه در انتهای باغ واقع شده بود.

خواست کارفرما مبنی بر طراحی و ساخت ساختمان خدماتی بین دو تالار ( شامل لابی ،سرویس بهداشتی و رختکن ) ، بازسازی فضای اداری ، جمع آوری چادر قدیمی و احداث چادر جدید ، طراحی بخش سنتی و کافی شاپ ، طراحی مسیر جدید با المان و آب نما و فضای سبز و اصلاح کلیه ناهنجاری های سایت ، همه به سبک بوهمیان بود .  خواست کارفرما بر ایجاد فضایی کاربردی و مقرون به صرفه  با سبک متفاوت از باغ های موجود بود . به همین منظور با توجه به پتانسیل باغ سبک بوهمیان جهت طراحی پروژه انتخاب شد .

اما این سبک موجب ایجاد چالش هایی در سایت موجود می شد چرا که مستحدثات موجود به سبک کلاسیک اجرا شده بود و قسمتهای مختلف باغ ناهنجاری و الحاقات ناهمگون با بقیه باغ داشت .

برای رفع این مشکل دو ساختمان تالار موجود همرنگ ساختمان لابی شد تا از تضاد موجود کم کند و تمام المانها و الحاقات با سبک کلاسیک از سایت حذف شد .

همانطور که پیش تر گفته شد سایت پروژه به سه بخش تقسیم بندی می شد . با توجه به وجود بافت ناهمگون و نازیبای سوله های بخش اول با ایجاد دیواری سنگی با دری چوبی کل پروژه از فضای خارج مجزا شد این امر گویای این پیام بود : شما از این در وارد دنیایی دیگر می شوید.

نوع کفپوش ، چراغ های مسیر ، پوشش گیاهی و رنگ و فرم و … پس از این درب ورودی همه به سبک بوهمیان طراحی شد.

پروژه شامل یک مسیر اصلی از ابتدا تا انتهای باغ برای دسترسی به فضاهای مختلف بود که از جنس سیمان با رنگ نانو اجرا و در طول این مسیر پرگولاهای سیمانی برای آویز لوسترها و تابلو راهنمای فضاها و دیزاینهای مراسم طراحی و اجرا شد.

آبنما در مجاورت مسیر اصلی جایی که قبلا جزیی از باغچه محسوب میشد طراحی شد. قرارگیری این فضا بین مسیر و فضای سرو شام دیدی دو جانبه برای ناظر ایجاد می کرد و باعث تنوع فضایی و شکست فضای سبز یکنواخت مسیر می شد. ریزش آب از دیوارهای بتنی اجرا شده در بین حوض صورت می گرفت و بر خلاف رسم استفاده از کاشی رنگی ، در این پروژه از رنگ کرم دست ساز بر روی سیمان سفید مخلوط با چسب بتن و رنگ استخری استفاده شد که در نهایت انعکاس نور خورشید رنگ واقعی آب را بازتاب کند.