اختصاصی پایگاه خبری فضای نو : رسانه تخصصی طراحی داخلی
مترجم : آناهیتا شهیم
نام پروژه : ایده‌ای برای رستوران‌ها با covid-19
طراح : بن ماسترتون اسمیت
سال ساخت : 2020
معمار Masterton-Smith که بنیان‌گذار استودیوی Transit است، معتقد است که ایجاد این مناطق ناهارخوری الفرسکو (*alfresco dining) برای بقای رستوران‌ها می‌تواند تا حد زیادی تاثیرگذار باشد چراکه باتوجه به قوانین جدید برای رعایت فاصله‌ی اجتماعی، رستوران‌ها مجبور خواهند شد تا ظرفیت‌های داخلی خود را کاهش دهند.
اسمیت، Social Soho (پیشنهادی برای استفاده‌ی موقت از عابرپیاده‌ها) را ایجاد کرده است، تا مکان‌هایی همانند رستوران‌ها، کافه‌ها و بارها بتوانند “دوباره شکوفا شوند” وفعالیت خود را مجددا آغاز کنند. به این صورت که با بستن جاده‌ها، رستوران‌ها و کافه‌های این منطقه فضای باز بیشتری در اختیار دارند و دسترسی به این فضاها این امکان را به آن‌ها می‌دهد که ضمن رعایت فاصله‌ی اجتماعی، مشتریان بیشتری را بپذیرند.
معمار اینطور توضیح می‌دهد: “این مناطق همانند ویترین مغازه برای کافه‌ها و… هستند. بنابراین زیبایی‌های بصری برای جذب مخاطب و مشتری در آن بسیار پراهمیت خواهد بود.”
“من فکر می کنم با درصدی بداهه‌پردازی و کارهای خودجوش، حتی چند گیاه و مقداری رنگ پرتحرک می توانیم تابستان را به خیابان‌ها بیاوریم.”
اما رستوران‌ها بودجه لازم برای به وقوع پیوستن این طرح‌های عالی را نداشتند.
اسمیت پس از صحبت با اپراتورهای محلی، تمرکز اصلی را روی ایده‌های کم‌هزینه و کم‌ارزش که به طور بالقوه می توانند تا 4 ژوئیه (تاریخی که دولت انگلستان برای بازگشایی رستوران‌ها و کافه‌ها تعیین کرده بود) اجرا شوند، گذاشت.
یکی از این پیشنهادات، شامل قرار دادن جداول مشترک دو متری در خیابان‌ها بود.
بن: “این واقعاً آخرین فرصت برای بسیاری از صنعتگران مهمان نوازی (مانند رستوران‌ها، کافه ها و…) بود، اما آن‌ها بودجه لازم برای انجام این طرح‌های بزرگ را در خارج از رستوران‌های خویش نداشتند.”
“ما در اون زمان به مذاکره با برخی صاحبخانه‌ها در مورد برخی از فضاهای عمومی، مشغول بودیم اما به وضوح یک بازه زمانی کوتاه برای افتتاح وجود داشت. عدم شفاف‌سازی از سوی شوراهای محلی و دولت‌‌مرکزی در مورد اینکه آیا این طرح‌ها امکان‌پذیر هست یا خیر یکی دیگر از مسائلی بود که با آن درگیر بودیم.”
“از نظر فضایی، این طرح در مورد ایجاد محیط‌های جذاب عمومیست.”
اسمیت معتقد است که ایجاد مناطق جذاب و بی‌خطر در فضای باز برای جذب افراد به رستوران‌ها ضروری است. وی پیشنهاد می کند یک مسیر گردش یک‌طرفه در پیاده‌رو و مستقیماً در مقابل ساختمان‌های سوهو ایجاد شود. این امر می تواند مسیرهای عابر‌پیاده را به طور کامل آزاد کند تا به مکانی با چترهای رنگارنگ تبدیل شود. از طرف دیگر برای سرو غذاها، می‌توان در کنار ضیافتی که در خیابان پایین می رود، از صفحات بهداشتی تزئینی یا فضای‌سبز برای جدا کردن بخش‌های متعلق به غذاهای گوناگون استفاده نمود.
“اصل صنعت میهمان‌نوازی در مورد ارائه خدمات به مشتریان است، و کلید اصلی موفقیت در آن، پرسنل و جو محیط آن‌جاست.”
“من فکر می‌کنم خلاقیت و تخیل، در رعایت قوانین و مقررات جدید به روشی که مرتبط با جو و فضای رستوران یا برند شما باشد، بسیار مهم و موثر است.”
وی ادامه می‌دهد: “به عنوان مثال همانطور که مثلا یک ماسک می‌تواند به جزئی دائمی در فرم روزمره تبدیل شود، اینجا سخن از ساختن مارک و هویت شما به صورت شخصیست.”
“از نظر فضایی، قطعا مسائلی در مورد ایجاد محیط‌های جذاب و فضاهای صمیمی وجود دارد حتی چه‌بسا در شرایط فعلی این مسائل چالش برانگیزتر نیز باشد، اما امری غیرممکن نیست.”
اسمیت همچنین پیشنهاد کرد که مشتریان حول یک میز ناهارخوری دو متری که در وسط جاده قرار می‌گیرد، بنشینند. (این سبک مانند دورهمی مردم در مجالس سنتی خیابان‌های انگلیس، پس از جنگ جهانی اول است)
“من فکر می کنم که یک سنت در قالب جمع شدن بعد گذر از سختی در گذشته وجود داشته و پس از سپری همه اتفاقات سال گذشته و فداکاری‌های باورنکردنی که صورت گرفت، ایده سفره جمعی واقعاً طنین‌انداز است.”
اگرچه Social Soho در پاسخ مستقیم به coronavirus ابداع شد ، اما Masterton-Smith فکر می کند که ناهار خوری در فضای باز از محبوبیت فراوانی برخوردار است – و حتی می تواند مزایای زیست محیطی داشته باشد.
وی ادامه داد: “اگر شاهد چیز خوبی از این بیماری همه‌گیر باشیم این است که واقعاً بتوانیم آلودگی و ترافیک را در سطح لندن مرتب و کم کنیم.”
وی نتیجه می‌گیرد: “به جای اینکه یک اتومبیل چهار‌چرخ را در خیابان سوهو پارک کنید، می‌توانید حدود 10 کاور برای یک رستوران در آنجا خلق کنید! بنابراین امیدوارم با گذشت زمان رشدی در ذهن‌ها ایجاد شود که چرا ما در وهله اول نیاز است در جلوی یک رستوران پارک کنیم.”
“اگر بخواهیم کیفیت زندگی خود را بهبود بخشیم، استفاده معقول از فضای موجود در یک محیط متراکم، بسیار حائز اهمیت است.”
بن ماسترتون اسمیت یکی از چندین معماریست که راهکارهایی برای تطبیق با این همه‌گیری ارائه می‌دهد.
*alfresco dining: ریشه‌ی این اصطلاح از زبان ایتالیایی و به معنای “در هوای خنک” آمده است.امروزه از این اصطلاح برای ناهارخوری‌هایی که در فضای بیرون قرار دارند، استفاده می‌شود.
