به بهانه‌ی استوری سجاد…
از استوری منتشر شده توسط سجاد سلیمانزاده و بررسی سایت برگزارکننده متوجه می‌شویم که حضور هر پروژه در مسابقه‌ی « فستیوال جهانی معماری» موسوم به واف (WAF) برای دفاتر ایران قریب سی میلیون تومان هزینه داشته است. اگر تعداد آثار ارسالی بیشتر باشد، این رقم تا هفتاد و شش میلیون نیز می‌رسد. این جایزه توسط مجله‌ی « آرکیتکچورال ریویو» ( architectural review ) انگلستان برگزار می‌شود.

در دوره‌ی اخیر این جایزه یکصد و هشتاد و هفت پروژه از چهل کشور در سیزده دسته بعنوان فینالیست اعلام شده‌اند. چیزی تقریبا برابر چهارده اثر فینالیست برای هر دسته.

واف پیش‌تر هم پیرامون روشهای درآمدزایی خود خبرساز شده بود. از جمله انتشار ایمیلها و تماسهای مکرر پیشنهادی برگزارکننده به معماران برای سخنرانی یا داوری در رویداد در ازای پرداخت وجوه نقدی.

دریافت وجه نقدی ورودیه در رویدادها روشی برای جبران هزینه‌ها ، درآمدزایی برگزارکننده و گاهاً کنترل ورود لجام گسیخته‌ی آثار به مسابقات و جوایز است. در ایران نیز جوایزی با این نگاه در کنار ده‌ها رویداد مجانی فعالیت دارند. اگرچه برخی ورودیه برای جوایز را عادی و برای مسابقات طراحی را کاملاً نفی می‌کنند که به ظن حقیر نیز درست است.

گله‌های معماران جوانتر و ترس از عدم استقبال از رویداد باعث می‌شود که برگزارکنندگان به دریافت ورودیه تن ندهند. اگرچه روایت‌هایی از گله‌مندی معماران از حضور شرکتهای تأمین کننده بدلیل اسپانسری در رویدادها نیز شنیده‌ام. مشخص نیست در ذهن معماران ، هزینه‌ی رسانه‌ها و رویدادهای آنها چگونه باید تأمین شود. آیا فقط با هزینه‌ی تبلیغات یومیه می‌توان هزینه‌های رویدادها را پوشش داد؟ قطعاً خیر. در تمام جهان اسپانسرها باید باشند تا رویدادها باشند.‌ولی اخذ ورودیه در کنار این اسپانسرها سوال است.

قطعا شفافیت ، خدمات و کیفیت برنامه‌های ایرانی در برابر خارجی‌ها بهتر است اگرچه گرانترین رویدادهای ایران هنوز حتی به یک دهم قیمت ورودیه‌ی واف هم نرسیده‌اند.

تمام انتشار آثار و اطلاع رسانی‌ها و پوشش اخبار ، حضور در سمینارها، نمایشگاه‌ها، بازدیدها و مسابقات فضای نو رایگان است. برخی دوستان برای جدیت شرکت کنندگان جهت حضور در سمینارها ، اخذ ورودیه اندکی را گوشزد می‌کنند که هنوز انجام ندادیم. ما تاکنون تنها برای جایزه ملی خانه ورودیه دریافت کرده‌ایم. این رقم زیر پانصد هزار تومان برای هر تعداد اثر ارسالی بود. تمام هزینه‌های این رسانه با اسپانسرها و انتشار تبلیغات بوده است.