پیشنهادی برای آپارتمان ها و محله

در سال های اخیر پایتخت، کلانشهرها و شهرهای صنعتی به پارکینگ تبدیل شده است. پیشنهاد این طرح یک طبقه منفی برای آپارتمان ها در نظر گرفته شود که در آینده به تمام پلاک های کوچه و محله و شاید منطقه بسط و گسترش  یابد.

ورودی این پارکینگ می تواند فضاهای عمومی و زمین هایی که در اختیار شهرداری منطقه قرار دارد، در نظر گرفته شود. در این فضا، پارکینک ها می توانند به صورت مازاد برای ساکنین محله یا مهمانان در نظر گرفته شود. از مزایای این طرح می توان با طراحی اپلیکیشن به صورت ساعتی و روزانه اجاره داده  و درآمد آن شماره پارکینگ برای آپارتمان باشد و کسب درآمد کند و مهم تر این که سیمای شهر را از خودروهای پارک شده در خیابان و کوچه ها پاک کند.

سالها است که با افزایش طراحان و معماران و تأثیرپذیری آن ها از کارفرما، فرم حجم پوسته، ابعاد بازشوها و تعدد متریال ها، شاهد انواع در هم ریختگی در ظاهر بنا در کنار هم هستیم. برای جلوگیری از این اتفاق و نزدیک شدن به یک برنامه و ایده هماهنگ، پیشنهاد ما انتخاب یک پوسته از ۱۰ پوسته پیشنهادی برای بازشو با ابعاد ثابت برای تمام واحدهای همسایگی است. سازنده می تواند یکی از پوست های موجود را برای ساختمان خود انتخاب کند. از دیگر مزایای این طرح می توان تعویض آسان این پوسته ها که با ابعاد ثابت (برای زمین های ابعاد ثابت، برای مثال زمین ۲۰۰ متری با این فضای داخلی) در نظر گرفته شده است را بعد از گذشت سال ها به آسانی تعویض و نما را با کم ترین هزینه بازسازی کند و ظاهر جدید و لباس نو به تن ساختمان بپوشاند .

از آنجایی که ارتباط بین فضاهای شهر در مقیاس محله، به وسیله بلوک های ساختمانی با دیوارهای مرتفع به صورت کامل قطع شده، و به دلیل ساخت و ساز با سطح اشغال ۶۰%  و بیش تر، فضای خالی باقی مانده که به حیاط اختصاص داده می شود بسیار کوچک است و معمولا بلا استفاده رها می شود.

با نگاهی به تاریخ معماری ایرانی در طراحی خانه ها و اختصاص فضای باز برای جشن های آئینی، بازی کودکان، دورهمی ها و شب نشینی ها، چیدمان خانه ها به صورت درونگرا بوده و واحدهای مسکونی دور حیاط مرکزی شکل گرفته وحیات در حیاط جریان داشت ، درست به مانند افرادی که به دور سفره ایرانی نشسته و هر کدام سهمی از آن سفره دارند. حال طراحان و برنامه ریزان شهری یک الگو را برای شهر و شهروندان در مقررات شهرداری و ساخت و ساز به صورت دستور نقشه و جانمایی سطح اشغال به سازنده و معمار تحمیل می کنند. پیشنهاد این پروژه برای محله و شهر ادغام و تجمیع مساحتی که به حیاط اختصاص داده شده، به صورت بلوک های حیاط ها در پشت ساختمان و سطح اشغال است  که پیش از این با دیوار از هم جدا شده، تجمیع گردد و این اتفاق در نهایت کوچه هایی را شکل می دهد که نوار سبزی را در اختیار دارد و این فضا، وسیع و قابل استفاده برای ساکنین آن کوچه و محله می باشد که می تواند با گیت های نگهبانی و یا به صورت کاملا بسته برای کوچه قابل استفاده باشد.

فضای داخلی پروژه

در طراحی فضاهای داخلی، هماهنگ و متأثر از فرم بیرونی و فضای میانی، پروژه پلان های متنوع و متفاوتی را پدید آورده است. فضای میانی این طرح برای یکی از واحدها، فضای نیمه بازی به عنوان بالکن و در طبقات دیگر، فاصله دو واحد را بیش تر و بر خلاف ساختمان ها و پلان های تیپ موجود، موجب افزایش سطح کیفی پروژه گردیده و به صورت عایق و نورگیر برای ساختمان عمل می کند. علاوه بر نورگیری از فضای نیمه باز، تقسیم بندی طولی پلان ها، باعث برخورداری از نور شمال و جنوب در تمامی واحدها می شود.