اختصاصی پایگاه خبری فضای نو : رسانه تخصصی طراحی داخلی
امروزه با ورود موثر معماران داخلی و ایجاد بعد ها و رویکردهای گوناگون در طراحی داخلی، شاهد خلق فضاهایی هم سو با کیفیت هایی فضایی اعم از حس تعلق به مکان که انسان در تعامل هر لحظه با آن است، هستیم.
معماری داخلی از همان روزگاران کهن هم سو با انسان بوده است، که تفاون فضاهای داخلی در شهر ها، اقلیم ها و فرهنگ های مختلف گویای نمود و تبلور این اندیشه است.
در گذشته معماری و معماری داخلی یکی تلقی میشده و ما شاهد کمترین تزیینات در جداره های بیرونی و شگفتی در تک تک فضاهای داخلی بوده ایم.و دیده شدن فرهنگ،و کاربری در تمامی این فضاها قابل مشاهده است.
شایان ذکر است که این اندیشه در گذر زمان با بر تن کردن لباس علم تکامل پیدا کرده و بهبود کیفیت زیست انسان رو سبب گشته است.
تاثیرگذاری مثبت این حرفه به عنوان یک شُور اجتماعی دیگر محدود به قلمرو متمولین و قشر مرفه جامعه نمیباشد.
بالا رفتن سواد بصری و تغییر مثبت ذائقه ی آحاد جامعه برای زیست در فضایی مطلوب، این نیاز رو به لایه های مختلف جامعه کشانده و لزوم معماری داخلی بیش از پیش دیده میشود.
با این تفاسیر میتوان معماری داخلی را خلق فضاهایی با معنا و متناسب و توازن در اجزا برای ایجاد فضایی مطلوب نامید.
از دیگر موارد استقبال جامعه از معماری داخلی میتوان به محاصره عناصر معماری در قالب کیوب ها و جدا شدن معماری داخلی از معماری دانست همچنین گرانی مسکن و کم شدن قدرت خرید و یا تعویض ملک در کشور نامید که بازسازی و تغییرات معماری فضاهای داخلی را منجر نموده است.
و این مساله دلیل محکمی برای بهبود کیفیت و ماندگاری فضا علاوه بر شاخصه های دکوراتیو و زیبایی در معماری داخلی میباشد.
زیرا عمر معماری داخلی در بعضی از کاربری ها همانند، کافه ها، رستوران ها، فروشگاه ها و به طور کلی بخش عمومی بعضا به ۳ تا ۵ سال میرسد و همین مساله به مثابه دور ریز وقت، منابع طبیعی وانرژی نیروی انسانی و سرمایه های مادی میباشد که میتوان با به کارگیری متریال پایدار و طراحی تنوع پذیر و پایدار این موضوع رو به حداقل خود رسانید.
ومی بایست معماری داخلی را به دید یک مسئولیت اجتماعی دانست و پایداری در طراحی واجرا را به عنوان یکی از ارکان مهم در این حرفه در نظر گرفت.